U bent hier: Home Thema 1: Tafelcultuur Inzoomen 3: Messenlegger
Document acties

Inzoomen 3: Messenlegger

X
Cornelis Leonardus Johannes Begeer Stichtse Fabriek van Zilveren Werken van Cornelis L.J. Begeer , Messenlegger, ca. 1904

Cornelis Leonardus Johannes Begeer Stichtse Fabriek van Zilveren Werken van Cornelis L.J. Begeer 
Messenlegger ca. 1904
zilver, 1,2 x 7,2 x 3,5 cm
Nederlands Zilvermuseum Schoonhoven, Schoonhoven, nr. 13671.01=03



Vóórdat de tafeletiquette à la Russe in de mode kwam, was het mes alleen bedoeld om te snijden en niet als hulpmiddel om voedsel mee te eten. Het mes lag samen met de vork en de lepel rechts van het bord. Met het mes in de rechterhand werd het vlees in hapklare brokken gesneden, het mes werd neergelegd en met de vork in de rechterhand werd het vlees opgeprikt en gegeten. 1 Aan het eind van de jaren vijftig van de negentiende eeuw werd bij het tafeldekken de vork links van het bord geplaatst, naar Engels en Duits voorbeeld; met de vork in de linker en het mes in de rechterhand werd afwisselend gesneden en gegeten. Dit was het begin van de aan beide kanten van het bord gelegde reeksen van tafelzilver, elk met een specifieke functie, dat zo populair was aan het einde van de negentiende en in het begin van de twintigste eeuw. Zo kwam aan het einde van de negentiende eeuw de messenlegger op tafel die behoorde tot de nieuwe tafeletiquette: men kon er het mes op te leggen als men met de vork at en ook als er van gang werd gewisseld. De lepel en vork, het couvert, werden wel afgeruimd, maar het mes bleef op tafel liggen. 2



[1]

Van Ditzhuyzen, p. 212.

[2]

Montijn, p. 166. Amy Groskamp-ten Have meldde in 1957: ‘Messenleggers worden niet meer gebruikt.’

Datum laatste wijziging: 12-09-2017 11:29